Budowla zachowała pierwotny kształt z połowy XVIII wieku. Przypuszcza się, że pierwsza siedziba Leszczyńskich znajdowała się w rejonie niewielkich stawów przed pałacem. Prawdopodobnie po 1565 roku Rafał V Leszczyński wzniósł na miejscu obecnej budowli pałac renesansowy, po pożarze 1656 roku przebudowany zapewne przez Pompeo Ferrariego.

Pałac ponownie spłonął w 1707 roku. Za czasów A. J. Sułkowskiego został gruntownie przebudowany w stylu barokowo-rokokowym przez K. M. Frantza. W 1813 roku znajdował się tutaj szpital dla żołnierzy rosyjskich. W 1843 roku August II Sułkowski sprzedał pałac wraz z przyległym terenem skarbowi państwa pruskiego. W 1845 roku ulokowano tutaj Królewsko-Pruskie Gimnazjum, przeniesione z budynku przy obecnej ulicy Bolesława Chrobrego 32 ( budynek Archiwum Państwowego w Lesznie ).

W latach 1882-1884 pałac został przebudowany na potrzeby Sądu Okręgowego i Obwodowego. Siedzibą sądów pozostawał również w okresie międzywojennym. Kilka lat po drugiej wojnie światowej ulokowano tutaj Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. Od czerwca 1975 roku do grudnia 1998 pałac stanowił siedzibę Urzędu Wojewódzkiego w Lesznie. Obecnie mieści Oddział Zamiejscowy Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu. [źródło: leszno.interbit.pl]

Prawdopodobnie pierwszą rezydencję rodzina Leszczyńskich wzniosła w miejscu obecnego parku rosnącego przed pałacem. Znajdowała się ona w miejscu obecnego stawu i była wieżą mieszkalną. Około 1565 Rafał V Leszczyński rozpoczął budowę renesansowego pałacu, który powstał w obecnej lokalizacji. Przypominał zamek z arkadowym dziedzińcem, a w narożach znajdowały się cztery alkierzowe baszty.Jego wygląd opisano w wierszu Samuela Twardowskiego ,,Pałac Leszczyńskich”.

Przed budowlą znajdował się rozległy ozdobny ogród, który w swoich pismach wspominał Jan Ámos Komenský. Po pożarze w 1656 został odbudowany według projektu Pompeo Ferrariego, opisał go biskup Paweł Franciszek Sapieha w Diariuszu, w 1707 budynek ponownie spłonął. W obecnej postaci pałac powstał z polecenia Aleksandra Józefa Sułkowskiego odbudową i przebudową pałacu w latach 1750-1760 zajmował się Karol Marcin Frantz, po nim w latach 1770-1780 przebudową wnętrz kierował Ignacy Graff. Pałac utracił rolę właścicieli miasta na rzecz Zamku w Rydzynie.

Budowla zachowała pierwotny kształt z połowy XVIII wieku. Przypuszcza się, że pierwsza siedziba Leszczyńskich znajdowała się w rejonie niewielkich stawów przed pałacem. Prawdopodobnie po 1565 roku Rafał V Leszczyński wzniósł na miejscu obecnej budowli pałac renesansowy, po pożarze 1656 roku przebudowany zapewne przez Pompeo Ferrariego. Pałac ponownie spłonął w 1707 roku. Za czasów A. J. Sułkowskiego został gruntownie przebudowany w stylu barokowo-rokokowym przez K. M. Frantza.

W 1813 roku znajdował się tutaj szpital dla żołnierzy rosyjskich. W 1843 roku August II Sułkowski sprzedał pałac wraz z przyległym terenem skarbowi państwa pruskiego. W 1845 roku ulokowano tutaj Królewsko-Pruskie Gimnazjum, przeniesione z budynku przy obecnej ulicy Bolesława Chrobrego 32 ( budynek Archiwum Państwowego w Lesznie ). W latach 1882-1884 pałac został przebudowany na potrzeby Sądu Okręgowego i Obwodowego. Siedzibą sądów pozostawał również w okresie międzywojennym. Kilka lat po drugiej wojnie światowej ulokowano tutaj Prezydiu Powiatowej Rady Narodowej. Od czerwca 1975 roku do grudnia 1998 pałac stanowił siedzibę Urzędu Wojewódzkiego w Lesznie. Obecnie mieści Oddział Zamiejscowy Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu.