W sławnym Lesnauem, dzięki przychylności i poparciu Leszczyńskich znaleźli szerokie pole działania m.in. Jan Amos Komeński – reformator szkolnictwa i twórca nowożytnej pedagogiki; Jan Dekan – obywatel i radny, budowniczy miasta Leszna, a także wybitni dyrektorzy: Andrzej Węgierski, Jan Chodowiecki, Daniel Jabłoński i Samuel Arnold. Językiem wykładowym w szkole była łacina, ale pod wpływem Komeńskiego coraz częściej uczono w języku Rafał Leszczyńskipolskim.

Program nauczania obejmował obok teologii, prawa i medycyny także matematykę, fizykę, astronomię, geografię i historię. W 1714 r. gimnazjum zostało ulokowane przy kościele św. Jana. W tym czasie upada świetność szkoły z okresu komeńskiego. Częste wojny, pożary nawiedzające Leszno oraz przestarzałe programy i metody nauczania doprowadziły do załamania dawnej aktywności szkoły. Nawet próby reformy podjęte przez Komisję Edukacji Narodowej i wizytacja leszczyńskiego gimnazjum dokonana przez księcia Augusta Sułkowskiego w 1774 r. nie zapobiegły kryzysowi.

Leszno wraz z gimnazjum, w 1793 r. znalazło się pod pruskim zaborem. Od 1821 r. leszczyńskie gimnazjum otrzymało nową, oficjalną nazwę: Królestwo – Pruskie Jan Amos Komeński Gimnazjum w Lesznie. W 1845 r. przeniesiono gimnazjum do nowych pomieszczeń w dawnym pałacu Sułkowskich (przy obecnym placu Kościuszki), a następnie w 1882 r. do nowego budynku tuż obok, w którym obecnie mieści się Studium Nauczycielskie. W okresie zaborów mimo zaciekłej germanizacji wyszli z gimnazjum wybitni Polacy – patrioci: Ryszard Berwiński – poeta i publicysta, Jan Popliński – polonista gimnazjum, Stanisław Karwowski – polonista, matematyk i kronikarz miasta Leszna, Bolesław Erzepki i Nicefor Perzyński – wybitni pedagodzy.

Po odzyskaniu niepodległości, od początku 1920 r., rozpoczęła się znowu nauka w polskim gimnazjum, a w roku następnym odbyła się pierwsza polska matura.Stare Gimnazjum Państwowe Gimnazjum Męskie im. J.A. Komeńskiego kierowane było w okresie międzywojennym przez wybitnych pedagogów – dyrektorów: Piotra Moczyńskiego, Adolfa Patrzosę i Nicefora Perzyńskiego. W październiku 1939 r. leszczyńskie gimnazjum przestało istnieć, a na jego miejscu otwarto gimnazjum niemieckie im. Kanta. W czasie okupacji z rąk hitlerowskiego okupanta zginęło wielu profesorów i uczniów.

1 marca 1945 r. dyrektor Franciszek Kasior przystąpił do organizowania w Lesznie Państwowego Gimnazjum Męskiego. W początkach kwietnia tego roku przeprowadzono Nicefor Perżyńskiegzaminy wstępne do klas pierwszych, a już 17 kwietnia rozpoczęła się nauka w warunkach bardzo trudnych – brak nauczycieli, wypalona górna kondygnacja gmachu głównego, zniszczony całkowicie budynek przyległy do ul. Marcinkowskiego. Mimo to w połowie lipca 1945r. odbył się pierwszy egzamin dojrzałości, a 28 lipca uroczyste zakończenie roku szkolnego połączone z wręczeniem świadectw maturalnych pierwszym powojennym absolwentom. Od roku szkolnego 1950/51 szkoła ma charakter koedukacyjny.

W październiku 1956 r. odbyły się uroczystości związane z jej 400-leciem. Szkoła bardzo dawno temu 🙂 W 1957 r. odbudowane zostało skrzydło gmach głównego, zniszczone w czasie okupacji. Rozbudowa szkoły nastąpiła w latach 50-tych za dyrektora Tadeusza Kowalskiego. W 1964 r. oddano do użytku dwie sale gimnastyczne, a w 1965 r. Dom Młodzieży zbudowany przez młodzież, rodziców i nauczycieli.

20 lutego 1971 r. nadano szkole im. Ludwika Waryńskiego a 16 czerwca 1973 r. Liceum Ogólnokształcące otrzymało sztandar. Dyrektorem w tym czasie był dr Feliks Tabert.

W 1980 r. dyrektorem szkoły zostaje mgr Janusz Bochniak. Następuje dalsza rozbudowa szkoły; oddano do użytku nowe pomieszczenia dla świetlicy szkolnej, nowe gabinety: stomatologiczny i lekarski. W wyniku przedłużenia sal gimnastycznych uzyskano nowe pomieszczenia dla biblioteki szkolnej, pracowni zajęć technicznych i plastycznych, zaś w 1987 r. oddano do użytku pracownie komputerową z pełnym wyposażeniem.

22 stycznia 1990 r. Rada Pedagogiczna podjęła decyzję o rezygnacji z imienia Ludwika Waryńskiego jako patrona szkoły.

W roku szkolnym 1989/90 Liceum zostało przyjęte do TOWARZYSTWA SZKÓŁ TWÓRCZYCH, którego celem jest wdrażanie innowacji
pedagogicznych. Od 1 września 1990 r. stanowisko dyrektora powierzono mgr Markowi Weinowi.

Wydarzeniem szkolnym roku 1993/94 było odzyskanie dla potrzeb szkoły Domu Młodzieżowego, w którym w latach 1977-93 mieściła się Wojewódzka Biblioteka Pedagogiczna. Obecnie w budynku tym znajduje się biblioteka szkolna, czytelnia, sala audiowizualna oraz sala konferencyjna.

W roku szkolnym 1995/96 uruchomiono w budynkach szkolnych nowy, ekologiczny system ogrzewania gazowego. Dalszy ciąg prac kontynuowano w latach 1997-1998.

W roku szkolnym 1996/97 wydarzeniem na dużą skalę był egzamin Deutsches Sprachdiplom, do którego przystąpili wszyscy uczniowie klasy IVc – dwujęzycznej jako pierwsi w kraju.

W dniu 30.01.1998 r. Minister Edukacji Narodowej Pan Mirosław Handke w towarzystwie wojewody leszczyńskiego pana Leszka Burzyńskiego i Kuratora Oświaty pana Andrzeja Jęcza złożył wizytę w naszej szkole jako jej absolwent z 1964r.

1.01.1999 r. następuje wprowadzenie reformy administracji kraju. Leszno staje się powiatem grodzkim i należy do województwa wielkopolskiego.

Organem prowadzącym szkołę jest Urząd Miasta Leszna. Kuratorium Oświaty sprawuje nadzór pedagogiczny.